Kübizm

Kübizm

Birinci Dünya Savaşı’nın yıkıcı etkisiyle bazı sanatçılar her şeye kuşkuyla bakmaya ve herhangi bir düzen ya da karakteristiğe bağlı olmadan resim yapmaya yöneldiler. Sanatta tüm kuralları terk ederek nesneleri parçaladılar. Estetik, uyum, ölçü ve anlam kaygısından uzak bir anlayışla gerçeküstü resme kaynaklık edecek eserler verdiler. 

Kübist tabloların genel özelliği geometrik şekillerin kullanılmasıdır. Resmedilen nesneler, geometrik formlar oluşturacak şekilde basitleştirilir.

Kübizmde cisimler parçalanır, dışa katlanıp açılır, değişik yönlerden gösterilir. Varlıkların yalnız görünen yüzü değil arka planı da verilmeye çalışılır. İki boyutlu yüzeye, üç boyutlu nesnenin görüntüsü aktarılmak istenir. Eşyanın alışılagelmiş düzeni bozulur.

Kübizmin bir özelliği de uzaydaki üç boyutlu bir cismi iki boyutlu yüzeye aktarma çabasıdır. Bu amaçla, şekiller yanal yüzeylerine bölüştürülüp her biri iki boyutlu yüzeyde gösterilir. Örneğin bir portrenin aynı tabloda hem yandan hem de önden görünüşü verilir.

Nesnelerin geometrik şekillerle resmedildiği kübizmde, farklı zaman dilimleri ve farklı bakış açıları aynı yüzeyde resmedilir. Geleneksel perspektif anlayışı, yerini, parçalanmış nesnelere ve soyutlamaya bırakır.